Muzyka aktywizuje wiele obszarów rozproszonych po całym mózgu, także te, które zwykle pełnią inne funkcje poznawcze. Obszary zaangażowane w przetwarzanie muzyki różnią się w zależności od indywidualnego doświadczenia i muzycznego wykształcenia słuchaczy Spośród wszystkich narządów zmysłów ucho ma najmniej receptorów (porównajmy 3.5 rys. komórek włosowatych ucha wewnętrznego ze 100 min fotoreceptorów oka), jednak reakcje naszego umysłu na muzykę są wyjątkowo podatne na modyfikacje. Nawet krótki trening może „przestroić” mózg na inny sposób przetwarzania bodźców muzycznych. GDY NIE BYŁO JESZCZE BADAN OBRAZOWYCH, naukowcy snuli domysły na temat muzycznej aktywności mózgu głównie na podstawie obserwacji pacjentów, którzy w wyniku urazu lub poważnych problemów zdrowotnych, na przykład wylewu, doznali jego uszkodzeń. Nie zabrakło wśród nich wybitnych kompozytorów. W 1933 roku francuski kompozytor Maurice Ravel zaczął mieć objawy ogniskowej degeneracji mózgu.