Coraz częściej fortepian używany jest nie tylko w klasycznym celu odegrania utworu i wywołania pozytywnych przeżyć oraz zachwytu w słuchaczach. W dniu dzisiejszym wielu artystów biegłych w grze na tym instrumencie dostrzega niszę, a mianowicie zapotrzebowanie na zabawę instrumentami muzycznymi w lekkim i zrozumiałym kontekście. Przykładem na to mogą być skecze kabaretowe, w których artysta, najczęściej także bardzo dobry gawędziarz, dogrywając bardzo efektowne numery bądź muzycznie lub technicznie opowiada przy tym zabawne historie lub dowcipy. Fortepian w formie rozrywki, można powiedzieć kabaretowej, zaczął gościć na spotkaniach integracyjnych, wyjazdach firmowych i szybko okazało się że ten styl prezentacji samego instrumentu jaki i formy wyrazu bardzo przypadł społeczeństwu do gustu, bez względu na przynależność do poszczególnych grup czy to zawodowych czy społecznych. W tym kontekście wyróżniają się zwłaszcza artyści, którzy znakomicie łączą żart słowny z żartem muzycznym przy współudziale znakomicie opanowanej techniki gry na fortepianie. Nie sposób przy rozrywce przecenić wagę fortepianu, jaką odegrał niegdyś w filmie niemym. Jego możliwości dyktowania nastroju znakomicie nadawały się do zastosowania jako podkładu filmowego, który wzmacniał wrażenia przekazywane przez ekran kinowy.