Idea hierarchii oznacza występowanie podziału pracy i kolejności, w której mózg przetwarza elementy muzyczne. Kora słuchowa bierze udział w analizie wszystkich cech dźwięków, czyli między innymi wysokości i głośności. Następnie okolice wokół kory przetwarzają informacje na temat zasad organizacji dźwięków: rytmu, konturu muzycznego czy harmonii. Istnieje również trzeci element kory słuchowej, w którym dochodzi do połączenia wszystkich informacji i całości analizy utworu muzycznego. Zagadnieniem kontrowersyjnym jest nadal pytanie czy muzyka przetwarzana jest w jednej półkuli mózgu czy w obu, Do niedawna uznawano pogląd, że to prawa część odpowiedzialna jest za percepcje muzyki, lewa zaś kontroluje mowę. Dziś ten pogląd coraz częściej zostaje odrzucony. Podważa się zasadę asymetrii i przyjmuje, że dźwięki odbierane są przez obie półkule równocześnie. Badacze uważają, że lewa część mózgu reaguje na rytm zaś prawa analizuje harmonie i metrum melodii. Uważają również, że neurony znajdujące się w lewym płacie wydobywają informacje na temat struktur czasowych zawartych w muzyce, natomiast neutrony w prawej półkuli odpowiadają za odbieranie wysokości natężenia dźwięku.